Hannes Wallrafen staat centraal in beeld en kijkt naar zijn smartphone. Op de achtergrond zijn de foto's van zijn expositie te zien.

Het fotofestival Naarden nodigt voor het eerst blinden en slechtzienden uit. Men vroeg mij, Hannes Wallrafen, als exposant en ervaringsdeskundige een recensie te schrijven.

Met mijn begeleider verkende ik afgelopen vrijdag diverse locaties  verspreid over het stadje Naarden. De organisatie heeft 30 locaties geselecteerd en van een QR-code voorzien. Met mijn voeten ontdekte ik vrij gemakkelijk reliëftegels waardoor ik de QR-code makkelijk kon traceren. Op de smartphone van mijn begeleider werkte dit systeem uitstekend. De ene keer luisterde ik naar een uitvoerige beschrijving van een foto met alle bijbehorende achtergrondinformatie. Een andere keer een accurate beschrijving van wat er op de foto te zien is. Mijn voorkeur gaat uit naar het laatste. Op mijn smartphone die ik in de voice over stand bedien, kwam ik niet verder dan de algehele website. Maar hierin komt binnenkort verandering. Op diverse locaties kan de blinde slechtziende bezoeker gebruik maken van een mp3 speler (podcatcher). De audio kan de gebruiker via een zendertje beluisteren bij de geselecteerde foto’s. Los van de fotobeschrijvingen is het FotoFestival het bezoeken al waard vanwege de diverse locaties. Een galmende grote kerk, een krakend trappenhuis in het stadhuis of de vochtige kazematten van de vesting. Voor ieders smaak is er wat wils, in totaal exposeren er 62 fotografen. Ik benoem een drietal projecten die mij persoonlijk aanspraken.

  1. In de Grote Kerk raakte het Moria project mij. Een aantal vluchtelingen uit Moria fotografeerden hun dagelijks leven. Noemi Pascal nodigde vormgevers over de hele wereld uit om de foto’s van hun Instagram account te gebruiken voor affiches om aandacht te vragen voor hun situatie.
  2. Wij klommen via krakende trappen naar de zolder van het stadhuis op deze plek vertoont Anouk Kruithof haar werk. Anouk heeft gedurende een aantal jaren internetfilmpjes van dansende mensen over de hele wereld verzameld. Deze filmpjes worden op 8 schermen verspreid over de zaal vertoond en met hele swingende muziek aan elkaar verbonden.
  3. In de vochtige gewelven van Bastion Oranje G ontdekte ik de installatie van Dinnie Brouwer. In een cirkel vorm van een behoorlijke afmeting draaien twee transparante beelden tegen elkaar in. Op het moment dat de binnenste cirkel licht is verschijnt op de buitenste cirkel het beeld. Een hoofd of een lichaamsdeel legde mijn begeleider uit.

En ten slotte nog iets over mijn eigen werk te vinden in het voormalig tuincentrum van der Roest, Huizerstraatweg 113b, in Naarden. Ik exposeer met 28 foto’s uit mijn fotoproject Van de Tijd en de Tropen. Dit project realiseerde ik in 2002, twee jaar voor mijn blindheid. Voor het boek met de gelijknamige titel vroeg ik de Hondurese schrijver Julio Escoto voor de teksten en de componist en zanger Guillermo Anderson liet zich door mijn foto’s tot muziek inspireren. Bij twee van mijn foto’s hoor je via de QR code en straks via de podcather muziekfragmenten en teksten van Julio Escoto.

Al met al is het festival voor onze doelgroep zeker de moeite van een bezoek waard. Terrasje zijn er in overvloed. Het festival duurt nog t/m 29 augustus. Kaarten voor blinden en slechtzienden zijn gereduceerd naar 16,50,- in plaats van 19,50,- en verkrijgbaar bij het festival kantoor DeMess, DeMess, A.dortsmanplein 1B, Naarden.

Comments are closed.

Post Navigation